Spoor van kiezelstenen
Het was in 1982 dat ik een spoor van kiezelstenen maakte op straat, als een open boek. Dit bracht nogal wat te weeg: landelijke pers, een vijandige stadsbevolking en een academie die bedreigd werd. Mijn installaties en performances heb ik daarna meestal in eenzaamheid gemaakt. Honderd eieren die kapot moesten, nog meer kiezelstenen, touw en zout en een bruidsjurk. Imponerend hoogtepunt was de openbare verbranding van de zoutpilaar, de vrouw van Lot, de tranen die vervlogen. In 2006 het laatste onderdeel, het stromend zout, installatie in de Koornmarktspoort te Kampen.
Vorige
Volgende